Rocky is in januari 2017 bij ons gekomen vanuit een asiel. Hij heeft daar maar kort gezeten maar heeft daarvoor minimaal drie baasjes gehad.
Het bleek dat Rocky niet gesocialiseerd was en waarschijnlijk veelvuldig, niet vriendelijk gecorrigeerd is. Hij had angsten voor alles van oud papier tot brievenbussen. Het allergrootste probleem was toch wel zijn wantrouwen ten opzichte van mensen en met name mannen. Mannen zonder hond vond hij een bedreiging hetgeen hij uitte door te blaffen, grommen en eventueel zijn lip op te trekken. Dieptepunt was dat hij mij beet uit angst omdat hij me niet herkende.
Daarna zijn we via Dogcollege bij Ana terecht gekomen. Hij kreeg diverse medicijnen en we zagen heel snel resultaat. Bachbloesems en dingen waarvan ik geneigd was te denken ‘onzin’. Maar uit wanhoop probeer je.
Hij komt er nog steeds en de bloesems wijzigen af en toe. Ook zijn gehele conditie is beter geworden.
Rocky zal nooit een hond worden die niet blaft wanneer er aan de deur wordt gebeld of wanneer bezoek komt. Hiervoor hebben we gedragsregels vanuit Dogcollege. Maar het is nu een relatief rustige, lieve, aanhankelijke hond geworden. Hij kan goed samen met andere honden. Met mensen zonder hond heeft hij veel minder moeite mee. Hij luistert behoorlijk goed en is makkelijk af te leiden bij, voor hem, stress situaties. We zijn er nog niet maar zijn wel enorm blij met de hulp van Ana en Dogcollege. Samen met hen kan het alleen maar beter en mooier worden.
Suze